गोपी गीत
॥ गोपीगीतम् ॥
गोप्य ऊचुः ।
जयति तेऽधिकं जन्मना व्रजः
श्रयत इन्दिरा विश्वद्त्र हि ।
दयित दृश्यतां दिक्षु तावका-
स्त्वयि धृतसवस्त्वां विचिन्वते ॥ 1॥
शरदाशये साधुजातस-
तसरसिजोदरश्रीमुषा दृशा ।
सुरतनाथ तेऽ मुक्तदासिका
वरद निघ्नतो नेह किं वधः ॥ 2॥
विषजाप्ययाद्व्यालराक्षसा-
द्वारमारुताद्वैद्युतानलात् ।
वृषमयात्मजाद्विश्वतोभया-
दृषभ ते वयं रक्षिता मुहुः ॥ 3॥
न खलु गोपीकानन्दो भव-
नखिलदेहिनामन्तरात्मदृक् ।
विखनसार्थितो विश्वगुप्तये
सख उदेयिवंसत्वतां कुले ॥ 4॥
विर्चिताभयं वृष्णिधुर्य ते
चरणमीयुषां संसृतेर्भयात् ।
करसरोरुहं कान्त कामदं
शिरसि धेहि नः श्रीकरग्रहम् ॥ 5॥
व्रजनार्तिहन्वीर योषितां
निजजनस्मयध्वंसनस्मित ।
भज सखे भवतकिंकरीः स्म नो
जलरुहाननं चारु दर्शय ॥ 6॥
प्रणतदेहिनां पापकर्शनं
तृणचरानुगं श्रीनिकेतनम् ।
फणिफणार्पितं ते पदांबुजं
कृणु कुचेन्शु नः कृधि हृच्छयम् ॥7॥
मधुरया गिरा वल्गुवाक्यया
बुधमनोज्ञया पुष्करेक्षण ।
विष्करीरिमा वीर मुह्यती-
रधरसीधुनाऽऽप्यायस्व नः ॥ 8॥
तव कथामृतं तप्तजीवनं
कविभिरीडितं कल्मषापहम ।
श्रावणमङ्गलं श्रीमदातं
भुवि गृणन्ति ते भूरिदा जनाः ॥ 9॥
प्रहसितं प्रिय प्रेमविक्षणं
विहरणं च ते ध्यानमङ्गलम् ।
रहसि संविदो या हृदिस्पृशः
कुहक नो मनः क्षोभयति हि ॥ 10॥
चलसि यद्व्रजाचार्यण्पशून्
नलिनसुन्दरं नाथ ते पदम् ।
शिलतृणाङ्कुरैः सीदतीति नः
कलिलतां मनः कान्त गच्छति ॥ 11॥
दिनपरिक्षये नीलकुन्तलै-
रक्षारुहाननं बिभ्रादावृतम् ।
घनर्जस्वलं दर्श्यन्मुहु-
रमनसि नः स्मरं वीर यच्छसि ॥ 12॥
प्रणतकामदं पद्मजार्चितं
धरणिमण्डनं ध्येयमापदि ।
चरणपङ्कजं शांतमं च ते
रमण नः स्तनेष्वरपयाधिहन् ॥ 13॥
सुरतवर्धनं शोकनाशनं
स्वरितवेणुना सुष्ठु चुम्बितम् ।
इतररागविस्मारणं नृणां
विरतर नस्तेऽधरामृतम् ॥ 14॥
अटति यद्भवानह्नि काननं
पत्रयुगायते त्वामपश्यताम् ।
कुटिलकुन्तलं श्रीमुखं च ते
जड़ उड़ीक्षतां पक्षमकृद्दृशाम् ॥ पंद्रह॥
पतिसुतान्वयभ्रातृबंधवा-
नतिविलङघ्य तेऽन्त्यच्युतागताः ।
गतिविदस्तवोद्गीतमोहिताः
कितव योषितः कस्त्यजेन्निशि ॥ 16॥
रहसि संविदं हृच्छयोदयं
प्रहसितानन प्रेमवीक्षणम् ।
बृहदुरः श्रियो वीक्ष्य धाम ते
मुहुरतिस्पृहा मुह्यते मनः ॥ 17॥
व्रजवनौकसां व्यक्तिरङ्ग ते
वृजिहन्त्र्यलं विश्वमङ्गलम् ।
त्यज मनाक् च नस्त्वत्स्पृहात्मनां
स्वजनहृद्रुजां यन्नीषूदनम् ॥ 18॥
यत्ते सुजातचरणाम्बुरुहं स्तनेष
भीताः शनैः प्रिय दधिमहि कर्क्षशेषु ।
तेनाटवीमत्सि तद्व्यथते न किंस्वित्
कूर्पादिभिर्भ्रमति धीर्भवदायांुषुष नः ॥ वक्॥
